Poszukując najskuteczniejszych metod terapii, która pomogą wypracować największe efekty u naszych pacjentów trafiliśmy przed laty na wzmianki i szczątkowe informacje o metodzie pracy w „kombinezonach”. To był początek naszej niezwykłej przygody.
Od tamtej pory, twórcy metody Państwo Kościelni, poszerzają i we współpracy z wieloma naukowcami z całego świata, rozbudowują i podpierają na solidnych fundamentach całą koncepcję TheraSuit która niewątpliwie jest uważana za najskuteczniejszą.
Wskazania:
1. Dziecięce Porażenie Mózgowe
2. Udary mózgowe
3. Ataxia
4. Atetoza
5. Zwiększone / zmniejszone napięcie mięśniowe
6. Opóźnienia rozwoju motorycznego
7. Urazy mózgu
8. Urazy rdzenia kręgowego
9. Przepuklina rdzeniowo-oponowa
10. Choroby układu nerwowo-mięśniowego
Czym jest ataksja?
Ataksja, niezborność ruchów (z stgr. ἀταξία, ataxiā, łac. ataxia) − zespół objawów określających zaburzenia koordynacji ruchowej ciała. Stanowi jedną z manifestacji wielu chorób ośrodkowego układu nerwowego.
Jej istota polega na nieprawidłowym współdziałaniu mięśni agonistów i antagonistów w zakresie ich synchronii i regulacji napięcia mięśniowego. Ataksja przejawiać się może nieprawidłowościami chodu (chód chwiejny, na szerszej podstawie), niezgrabnością ruchów kończyn górnych szczególnie przy próbie wykonania określonych czynności oraz zaburzeniami wykonywania szybkich ruchów naprzemiennych (adiadochokineza).
Ataksja może być skutkiem:
uszkodzenia głównego narządu koordynacji ruchowej − móżdżku,
uszkodzenia połączeń móżdżku z rdzeniem, ośrodkami podkorowymi i korowymi mózgowia (konary móżdżku),
uszkodzenia płatów czołowych,
uszkodzenia sznurów tylnych rdzenia kręgowego, przenoszących wrażenia czucia głębokiego i wibracji.
Ataksja może być spowodowana przez choroby wrodzone (np. ataksję Friedreicha, zespół Retta, ataksję rdzeniowo-móżdżkową), infekcje wirusowe (np. różyczkę, zapalenie mózgu o innej etiologii), nabyte zmiany ogniskowe w obrębie ośrodkowego układu nerwowego i rdzenia kręgowego (np. ropnia mózgu, udar, guza mózgu), choroby zwyrodnieniowe (chorobę Creutzfeldta-Jakoba (CJD), zespół Gerstmanna-Strausslera-Scheinkera (GSS), zwyrodnienie wieloukładowe (MSA), zanik jądra zębatego, jądra czerwiennego, gałki bladej i jądra niskowzgórzowego (DRPLA) lub substancje toksyczne, jak np. alkohol lub substancje psychoaktywne, leki (np. fluwoksamina), metale ciężkie.